Σε πλησιάζει με αργά βήματα και εσύ μόλις τη βλέπεις, τρέχεις να ξεφύγεις.
Τη διώχνεις κι επανέρχεται. Δεν πρόκειται ποτέ να φύγει πραγματικά.
Μέσα σου υπάρχει από τότε που γεννήθηκες.
Δεν αποδυναμώνεται, δεν παραπλανάται, δεν ησυχάζει.
Απαιτεί μονάχα- και βασανίζει και ταλαιπωρεί.
Κι ίσως μια μέρα σε ανταμείψει για την ανοχή σου.
Με τον τρόπο που μόνο αυτή ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου