Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

The Artist




  To The Artist του Michel Hazanavicius είναι αφοπλιστικά συγκινητικό επειδή καταφέρνει χωρίς εκθαμβωτικές περιττότητες και άστοχα αφηγηματικά γεμίσματα αλλά με αμεσότητα και τρυφερότητα να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα αντίφαση: να αποτελεί έναν μεγαλοπρεπή ύμνο στην απλότητα μιας απ' τις πρώτες κινηματογραφικές περιόδους. Σ' αυτή την αντίφαση έγκειται κι η σπουδαιότητά της. To The Artist είναι ένα συνεπέστατο homage στη χρυσή εποχή του βωβού σινεμά, χωρίς σεναριακές ακροβασίες ή εκπλήξεις, μα με εξαιρετική αίσθηση του μέτρου και προσεκτική εκμετάλλευση των αποχρώσεων που γεννάει κάθε αδιόρατη κίνηση του σώματος ή έκφραση του προσώπου. 
  Αυτό που τη διακρίνει από τις υπόλοιπες ταινίες της σύγχρονης παραγωγής είναι η αναμφισβήτητη μοναδικότητά της. Κι αυτό γιατί, στην εποχή που το σινεμά αναζητά εναγωνίως την αποδοχή, κινούμενο ανάμεσα στον ρηχό εντυπωσιασμό και την βεβιασμένη πρωτοπορία, το the Artιst τολμά να αναμετρηθεί μ' ένα κοινό που τα έχει δοκιμάσει όλα, καθώς και με όρους και κανόνες που οι εταιρίες, τα μέσα και οι εκάστοτε συνθήκες επιβάλλουν και να γίνει έτσι η αριστουργηματική καταγραφή μιας εποχής μεταβάσεων, που διακηρύσσει την αυθεντικότητα και την επιστροφή στην ουσία.
  Η πλοκή περιστρέφεται γύρω απ' τη σταδιακή καταξίωση μιας νεαρής ηθοποιού σε βάρος ενός πετυχημένου- μα πεισματικά αρνούμενου να συμβαδίσει με την εποχή του -αστέρα του σινεμά. Η άρνηση του θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια σειρά προκλήσεων, ικανοποιήσεων κι απογοητεύεσεων. Με τον ίδιο τρόπο, η ερωτική ιστορία θα υποστεί αλλεπάλληλα χτυπήματα εγωισμού κι αδιαφορίας καθώς οι κεντρικοί ήρωες προσπαθούν μάταια να διατηρήσουν μια στρεβλή αίσθηση αξιοπρέπειας.
  Ο υπέροχα ασυμβίβαστος George Valentin, τον οποίο χειρίζεται με αξιοθαύμαστη επιδεξιότητα ο Jean Dujardin, θα μπει στην  διαδικασία να προβληματιστεί πάνω στις προτεραιότητες της ζωής του και στους τρόπους που αυτές θα τον οδηγήσουν στην ευτυχία. Άλλοτε, θα αναλογιστεί πόσες ευκαιρίες πέρασαν από δίπλα του και πήγαν χαμένες, σωματοποιώντας την ανυποχωρητικότητα και στη συνέχεια την πικρία της επίγνωσης και όλα αυτά για να καταλήξει να εκπλαγεί από όλα όσα βλέπει ότι τον περιμένουν αν αφήσει τον εαυτό του να πιστέψει στο καινούριο.
  Πλησιάζοντας το καλοπροαίρετα κι απροκατάληπτα θα του φανερώσει μια πτυχή του εαυτού του που ντρεπόταν να αποκαλύψει ή που ακόμα κι αυτός δεν είχε συλλάβει μέχρι τότε. Έτσι, όταν θα χτυπήσει μια κλακέτα και δοθεί το σήμα "πάμε πλάνο" αυτό που θα συνεχίζεται θα είναι η ζωή όπως την ανακαλύπτουν οι ήρωες της: αναπάντεχα εκπληρωτική και ανανεωτική. Γυρισμένη σε ευαίσθητο φιλμ και προβαλλόμενη δωρεάν στις αίθουσες του κόσμου.

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Χάρηκα που τα 'παμε




Είν' από χρόνια που λες
που έχω στο βλέμμα δυο ουλές
αυτές θα μου μένανε
ίδια εμένανε.

Άμα θα δεις την καρδιά
έχει στη μέση μια ροδιά
στο φως πετάχτηκε
δεν κοιτάχτηκε
δεν πειράζει πια.

Μια νύχτα πλάνταξε
στο κλάμα για όλα
σκυλί που τράνταξε, ναι
του κόσμου η φόλα.
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις.

Χάρηκα που τα 'παμε
έστω και τώρα.

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Οι Ώρες



 Αυτό δεν είναι δικό μου. Ούτε καν το γνωρίζω. Μοιάζει να με γνωρίζει όμως αυτό πολύ καλά. Ίσως μόνο γι' αυτό μπω στον κόπο, μέσα απ' την υποβολή και την εγκόσμια παρατήρηση, να κατανοήσω τον λόγο της ύπαρξής του και να πιέσω κι εκείνο να βρει ένα κοινό σημείο για να συναντιόμαστε. Έναν -έστω θορυβώδη- δρόμο για να περπατάμε. Σύντομα θα χρειαστεί να μάθω να επικοινωνώ μαζί του με νέους τρόπους, με νέα ρήματα και εκφράσεις. Θα προσπαθήσω ακόμα και να παραβλέψω τα εκ διαμέτρου αντίθετα σημαίνοντα που αναπόφευκτα θα έρθουν σε ευθεία σύγκρουση μεταξύ τους. Και μέσα απ' τη συμπόρευση θα ελπίζω να δημιουργηθεί κάτι χρήσιμο και άξιο της παραμονής μου σ' αυτές τις στιγμές. Γιατί τελικά, όσο κι αν μας αποπροσανατολίζουν διάφορες αχρείαστες εξηγήσεις, πάντα θα θυμόμαστε πως, δε θα υπάρξει τίποτα άλλο πέρα απ' τη μαγεία του κόσμου που μας περιβάλλει. Αυτή είναι κι η μόνη που μπορεί να απαλύνει την τραχύτητα των αδυσώπητων ωρών.

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012