In The End

Η τέχνη του να ξέρεις να πολεμάς είναι η άλλη όψη της τέχνης του να ξέρεις να παραδίνεσαι· και οι δύο  προϋποθέτουν διαύγεια πνεύματος, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και βαθιά συνείδηση των συνεπειών. Το να παραδοθείς σημαίνει ότι ο πόλεμος είναι ανεπαρκής για να σε προφυλάξει, να σε υπερασπίσει, να γίνει το μέσο με το οποίο θ' αξιώσεις τη ευτυχία σου. Για το λόγο αυτό διαλέγεις κάποιον άλλο δρόμο· πιο αβέβαιο ίσως. Πάντως μια μάχη θα τη δώσεις-έτσι για τα προσχήματα, μονάχα για να αποφύγεις την ντροπή του να αποχωρήσεις αμαχητί. Οι επιβραβευτικές ουλές του πολέμου έχουν ένα τίμημα: δε θα υπήρχαν ποτέ αν δεν είχαν δοθεί αλλεπάλληλες μάχες με όλους αυτούς που προσπάθησαν να κατακτήσουν ένα κομμάτι σου. Τις περισσότερες φορές αυτό δε θα συμβεί αναίμακτα. Πρωταρχικός στόχος θα είναι η επιβίωση κι ύστερα οι μικρότερες δυνατές απώλειες. Το καθησυχαστικό είναι πως στο τέλος, εάν η ζυγαριά γέρνει υπέρ του νικητή, ο νικημένος θα έχει την ικανοποίηση ότι η πορεία που -εν γνώσει του- ακολούθησε, τον ξανασύστησε στον εαυτό του.

Επιστολή

Οι αποστολείς είναι γνωστοί

Ο Παραλήπτης παίζει μαζί τους

Πριν τους δώσει την πρώτη απάντηση

Αυτό το πρώτο γράμμα

Σύντομα διαδέχονται κι άλλα πολλά

Μες στους φακέλους θα βρίσκουν πιθανότητες ζωής,

Να επιβεβαιώνουν κάθε μέρα πως άξιζε

Η αγωνία κι η προσπάθεια

Μέχρι που έρχεται στα ξαφνικά μια μέρα

Το τελευταίο

Τα δύο γράμματα αυτά

Πάντοτε θα μένουν φυλαγμένα σε κάποια γωνιά της μνήμης

Αφού, πάντα το ένα θα δικαιώνει τα δάκρυα της αναμονής

Και το άλλο θα τα συμπυκνώνει στο πιο γενναίο "αντίο".

Εκτός

Το όνειρο κρύβει την πιο επικίνδυνη παγίδα· την αληθοφάνεια. Μόλις ξυπνήσεις, η ζωή αυτή που μέχρι χτες ήταν συνώνυμο της απογοήτευσης ανήκει πια στο παρελθόν. Μπροστά σου ανοίγεται ένα μέλλον ακριβώς όπως το είχες φανταστεί. Εκεί θα χωρέσει ολόκληρος ο κόσμος που επιμέλως έχτιζες τόσα χρόνια για να εκπληρωθείς. Στο όνειρο βρίσκει η λαχτάρα της πραγμάτωσης την ιδανική της έκφραση. Στην αρχή, το μόνο που αδυνατείς να βρεις και να εξηγήσεις είναι από πού αντλείς το κουράγιο να πάψεις να μιλάς με αυταπάτες και να παραδεχτείς την άϋλη υπόστασή του. Το πρώτο βήμα είναι οριακό. Από 'κει ή καταφέρνεις να επιζήσεις ή συντρίβεσαι στα βράχια της απελπισίας. Σύντομα όμως, καταλαβαίνεις πως όσο πιο άϋλο είναι, τόσο πιο ανώδυνη η απαγκίστρωση από πάνω του. Μετά έρχεται σα λύτρωση το "εκτός" ενώ το "εσύ" είναι αδιάφορο, γιατί ταξιδεύει πλέον στο σύμπαν του ονειρικού που έχεις μάθει να αντέχεις.