Είναι εννέα και κάτι
Απόψε σε θέλω πιο πολύ από ποτέ
Πιο πολύ απ' οτιδήποτε άλλο
Πίνω νερό απ'το ποτήρι σου και σκουπίζω το στόμα με τη μπλούζα
Καταπίνω τα χείλη σου
παίρνω τη γεύση τους
και βαδίζω προς τον Άδη
Η νύχτα είναι υγρή, στο δρόμο τα χρώματα ιδρώνουν
Σου πιάνω το χέρι
κι αναρριχώμαι πάνω σου σαν κισσός
Σε νιώθω, με νιώθεις
Είμαστε μέσα ο ένας στον άλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου